Αταλαντονήσι

 Περίπου ένα ναυτικό μίλι από το λιμάνι της Σκάλας βρίσκεται το καμπυλόγραμμο, τρίκορφο Αταλαντονήσι με τη γαλήνια ατμόσφαιρα και την πλούσια πανίδα. Έχει έκταση 1.615 στρέμματα και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται με σκάφος. Θεωρείται μια από τις ελκυστικότερες για τους κυνηγούς Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές (ΕΚΠ) στον ελλαδικό χώρο.
Τους θησαυρούς του γνωρίζουν μόνο οι μυημένοι στην αληθινή ομορφιά της φύσης, την οποία συνθέτουν οι κολπίσκοι με τις μικρές αμμουδιές και τα γάργαρα, γαλανά νερά, τα παιχνιδίσματα των δελφινιών που ζουν στη θαλάσσια περιοχή, καθώς και τα τιτιβίσματα και φτερουγίσματα του
πλούσιου θηράματος που ζει και αναπαράγεται στο νησί. Η διαχείρισή του υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δασαρχείου Αταλάντης, το οποίο συνετέλεσε αποφασιστικά στη μεταμόρφωση ενός άνυδρου και αφιλόξενου ξερονησιού σε αξιόλογο βιότοπο που φιλοξενεί σήμερα αρκετά είδη της θηρεύσιμης και μη, άγριας πανίδας. Το κυνήγι αρχίζει συνήθως στις αρχές Οκτωβρίου και λήγει στα τέλη Ιανουαρίου. Τα θηράματα που συναντώνται στο Αταλαντονήσι είναι κυρίως: γνήσιος κρητικός αίγαγρος, φασιανός, πέρδικα τσουκάρ, αγριοκούνελο, ορτύκι γραμμωτό, μπεκάτσα, τσίχλα.

Η είσοδος στο νησί επιτρέπεται μόνο για ψάρεμα και για μπάνιο. Αν κάποιος επιθυμεί να περιηγηθεί στα δασικά μονοπάτια θα πρέπει να πάρει άδεια από το Δασαρχείο Αταλάντης. Το τελευταίο διατηρεί
εγκαταστάσεις στο νησί στις οποίες εκτίθενται βαλσαμωμένα πουλιά και ερπετά. Μάλιστα πολλά σχολεία ξεναγούνται στους χώρους του από τους δασικούς υπαλλήλους. Το νησί αποτελεί πόλο έλξης για επαγγελματίες και ερασιτέχνες ψαράδες καθώς στην ευρύτερη περιοχή, αναλόγως την εποχή, υπάρχει μεγάλος αριθμός ψαριών και χταποδιών που, όπως αναφέρουν οι ντόπιοι ψαράδες, γαντζώνονται στα δίχτυα τους. Σε απόσταση αναπνοής βόρεια του Αταλαντονησίου βρίσκεται το
νησάκι Άγ. Νικόλαος με το ομώνυμο ξωκλήσι του. Μέσα στην πυκνή βλάστηση του φωλιάζουν πολλά αγριοκούνελα.
Φθάνοντας στη δυτική πλευρά του Αταλαντονησιού μπορείτε κολυμπώντας να μεταβείτε στο μικρό νησί Πρασονήσι. Το νησάκι ονομάζεται και Γλαρονήσι επειδή εκεί βρίσκουν καταφύγιο οι γλάροι κατά την περίοδο της ωοτοκίας τους, λόγω του απάνεμου της θέσης του.